Kobiety w polskim społeczeństwie pełnią szczególną rolę. Matki, opiekunki domowego ogniska, Hestia (w miologii greckiej patronka gospodyń domowych), boginie domowego ogniska. I tak najpierw opiekują się dziećmi, potem swoimi rodzicami, po drodze trafi się jakaś ciotka lub teściowa. Kiedy okaże się, że nastał ten czas kiedy mogą być tylko dla siebie nie umieją odnaleźć się w zmienionej rzeczywistości. Albo przez lata pracowały w jednej firmie, na jednym stanowisku i trudno im znaleźć nowe zajęcie, albo latami zajmowały się domem i nie wiedzą co dalej, kiedy w domu nie ma już dzieci.
Szlifowanie umiejętności kompetencyjno-społecznych to nic innego jak uświadomienie naszym uczestniczkom ich dojrzałości społecznej. Uświadomienie Paniom zdolności do ich samodzielnego stanowienia o sobie. Pojęcie kompetencji społecznych wprowadził do psychologii R. White w roku 1959, który zajmował się problematyką wywierania wpływu na otoczenie. Pojęcie to ujmował on jako specyficznie rozumianą umiejętność, która przyczynia się do skutecznej interakcji z otoczeniem. Okazuje się, że efektywne funkcjonowanie w relacjach z innymi ułatwia nam nie tylko życie codzienne, ale również wzmacnia naszą pozycję na rynku pracy. Psycholodzy stawiają tezę, że człowiekowi jako istocie społecznej, inni ludzie i interakcja z nimi są niezbędne do pełni szczęścia.
Podpowiemy jak osiągnąć swoje indywidualne cele jednocześnie zachowując dobre relacje z otoczeniem. Przykładowe umiejętności społeczne to: nagradzanie, podnoszenie atrakcyjności, empatia, asertywność, komunikacje werbalne, umiejętność korzystnej autoprezentacji, przywództwo, skutecznego przekonywania. Oczywiście każda z Pań ma swój indywidualny charakter oraz zestaw cech, i nie jest możliwe, żeby każdy człowiek miał wszystkie kompetencje społeczne. Jednak są takie których można się nauczyć, albo dowiedzieć się jak przy ich braku znaleźć swoje miejsce w społeczności. Wiedza na temat swoich kompetencji pozwoli Paniom na życie zgodne z charakterem, przekonaniami i pozwoli uniknąć wewnętrznych konfliktów. Przykładowo kompetencja empatii jest niczym innym jak dużą wrażliwością na innego człowiek i umiejętnością zrozumienia jego punktu widzenia. Wiedza o emocjach drugiego człowieka pozwala nam w sposób umiejętny pomóc mu rozwiązać jego problemy, bez naruszania jego przestrzeni i godności. W parze z empatią idzie kompetencja tolerancji, czyli otwartości na drugiego człowieka. Wymieniona w przykładzie umiejętność skutecznego przekonywania w połączeniu z dwoma pierwszymi kompetencjami pozwoli prowadzić skuteczny dialog w sytuacji konfliktu czy skuteczną pomoc ludziom bez naruszania ich granic.

Reklamy krzyczą jak być piękną i młodą. Przekonują, że kolejny krem uczyni cuda i zmarszczki znikną. Kosmetyki drenują nasze kieszenie i kurzą się na półkach. Łatwo pogubić się w gąszczu porad i przekazów. Pielęgnacja azjatycka, mezoterapia, kremy wegańskie, naturalne, medycyna estetyczna, zabiegi kwasami. Co wybrać? Kiedy brakuje nam wiedzy, wybór jest trudną decyzją. Zaprosiliśmy do projektu panią kosmetolog, która postara się usystematyzować wiedzę na temat pielęgnacji, oraz odpowie na indywidualne pytania uczestników.
Nasza cera nie zawsze ma tyle samo lat co my. Właściwa pielęgnacja przez całe życie pozwala jej starzeć się razem z nami, a popełniane przez lata błędy odciskają na niej swój ślad. Czy to znaczy, że jest za późno, żeby o siebie zadbać? W żadnym wypadku. Musimy wiedzieć, ze stan naszej skóry zależy od wieku, genów oraz grawitacji. Dotyczy to wszystkich bez wyjątku. Do tego dochodzą czynniki środowiskowe, które już są zmienne. Nadmierne opalanie, zanieczyszczenie powietrza, tryb życia, dieta i pielęgnacja.
Na zajęciach skupimy się na pielęgnacji. Kłopoty, z którymi borykają się Panie to przebarwienia na skórze oraz nadmierna suchość. Pani kosmetolog opowie o znaczeniu tłuszczy, witamin i kolagenu w pielęgnacji naszego organizmu.
Oprócz odpowiedzi na pytania dotyczące problemów cer dojrzałej, również pomówimy o rytuałach pielęgnacyjnych, które nie tylko ożywiają naszą cerę, ale również wprowadzają Panie w dobry nastrój. Dbanie o siebie, o swoją urodę nie jest elementem próżności czy egoizmu, tylko obowiązkiem każdego człowiek, ponieważ poprawia nasze samopoczucie i wzmacnia naszą wiarę w siebie.
Do prawidłowej pielęgnacji potrzebujemy również spokoju, regeneracji i wypoczynku. O tym jednak Panie dowiedzą się na zajęciach. Będzie również okazja do zadania nurtujących ich pytań na temat dbania o swoją cerę i skórę.

Nie oszukujmy się, każda z nas była kiedyś na diecie, Wyraz dieta kojarzy się nam z odchudzaniem, wyrzeczeniami, stresem no i na końcu z porażką, ponieważ znowu nie udało się wytrwać. Przeciętna kobieta jest na diecie, właśnie ją skończyła albo ją planuje.
Na zajęciach z dietetykiem spróbujemy odczarować słowo dieta. Może zamiast „być na diecie” zaczniemy się odżywiać? Na zajęciach poznamy pojęcie zapotrzebowania kalorycznego i dowiemy się dlaczego z wiekiem spada i jakie są tego konsekwencję. Dowiemy się jak zwiększyć swoje zapotrzebowanie i jak dostosować ilość przyjmowanych pokarmów do swojego zapotrzebowania. Dowiemy się czym są te okropne kalorie, które zwężają nam spodnie w szafie. Dlaczego te złośliwe witaminy ukrywają się w tych posiłkach, których nie lubimy? Gdzie ukrył się wapń, i dlaczego nie w naszych kościach? Panie na zajęciach dowiedzą się czy ich nawyki żywieniowe są dla niech dobre, co można zmodyfikować i jak urozmaicić codzienne posiłki. Dietetyczka pokaże Paniom nowe trendy w dziedzinie odżywienia i pomoże paniom zrobić przykładowe zakupy.
Nasze codzienne odżywienia zaczyna się już na etapie planowania posiłków, a co za tym idzie zakupów. Dobór odpowiednich składników to połowa sukcesu w drodze do dobrego jedzenia. Ważne jest też uświadomienie sobie też błędów żywieniowych, które każdy z nas popełnia. Odczarujemy również popularne mity na temat jedzenia. Pani dietetyczka na zajęciach postara się nam przekazać, że jedzenie nie jest naszym codziennym przykrym obowiązkiem, naszym wrogiem, a cudownym rytuałem, sposobem dbania o siebie i rodzinę. Może podczas zajęć Panie odkryją nowe smaki, których do tej pory unikały, albo umocnią swoje przekonanie o słuszności podejmowanych decyzji żywieniowych. Porozmawiajmy o jedzeniu, bo jedzenie i rozmowa o nim zbliża ludzi.